De Hemel en het hiernamaals

De Hemel en het hiernamaals. Op mijn website staat al een studie over ‘Wat is de Hemel?’ In deze nieuwe studie wordt wat dieper ingegaan op ‘wat het verschil is tussen Hemel en hiernamaals’. Men denkt over het algemeen; de Hemel is wat hierná komt, dus dat is hetzelfde als het hiernamaals. Vrijwel níemand weet dat, Bijbels gezien, de Hemel een andere plaats is dan het hiernamaals. Toch is deze kennis wél noodzakelijk, anders loop je vast bij, bijvoorbeeld, teksten uit de Efezebrief.

Netjes leven is geen voorwaarde

De Hemel wordt geclaimd door vrijwel iedereen, ook door ongelovigen. Men meent dat ‘als je maar een beetje goed geleefd hebt, je wel in de Hemel komt’, of ‘als je je houdt aan de tien geboden, kom je er wel‘, of ‘bijna iedereen komt in de Hemel’. Voordat ik Bijbelstudies las, dacht ik dat zélf ook. Ik baseerde dat nergens op, maar ik vond dat waarschijnlijk gewoon een geruststellende gedachte. Ik weet ook nog van mijn verontwaardiging toen iemand mij, vanuit de Bijbel, leerde dat geloof de enige voorwaarde is om in de Hemel te komen. ‘Netjes leven’ doet er in principe niet toe.

Alleen geloof

Om eeuwig leven te verkrijgen, is geloof in de opgestane Zoon van God, het enige wat God van ons vraagt. Dat staat heel duidelijk in Zijn Woord, maar heel veel gelovigen, en natuurlijk alle ongelovigen, geloven helemaal niet dat de Bijbel daadwerkelijk van God afkomstig is. Zij hebben daarom een eigen waarheid gemaakt, zij verzinnen hun eigen utopische theorieën over een Hemel, of hiernamaals, waar zij na hun dood naar toe gaan. Zoals ikzelf ook deed.

Johannes 3
14 En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden;
15 Opdat een iegelijk (= iedereen), die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.

Johannes 6
28 Zij zeiden dan tot Hem: Wat zullen wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken?
29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft.
—
47 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die in Mij gelooft, heeft het eeuwige leven.

Boven of beneden?

De meeste mensen zijn dus van mening dat het hiernamaals boven is, en dat dit hetzelfde is als de Hemel. Onder alle volken bestaat het idee van een hiernamaals, daar gaan overleden mensen heen. Zij zijn dan dood, maar bestaan dus nog wel. Als je al een locatie hiervoor kan aanwijzen, dan is dit niet bóven, maar benéden. Het hiernamaals, het dodenrijk, is niet ‘boven’.

Griekse filosofie

Volgens de Griekse filosofie komt de mens als hij sterft in het dodenrijk terecht; hades. Daar in hades komt hij op een kruispunt; als hij netjes heeft geleefd, gaat hij rechtsaf, en als hij slecht heeft geleefd, gaat hij linksaf. De zogenaamde Christelijke variant hierop is; degenen die netjes geleefd hebben, gaan naar boven, naar de Hemel, en degenen die er een potje van hebben gemaakt, gaan naar de hel, naar beneden. De Roomse Kerk heeft natuurlijk weer een eigen theorie gemaakt. Deze theorieën zijn allemaal on-Bijbels.

Het Roomse vagevuur

De Rooms kerk vertelt de gelovigen dat zij na het sterven naar het vagevuur gaan. Daar wordt de ziel gereinigd. Het verblijf in het vagevuur hangt af van de hoeveelheid zonden die ‘goedgemaakt’ moeten worden. De Roomse kerk is dol op boetedoening. Leuk verzonnen, maar niet terug te vinden in de Bijbel. Om de tijd in het vagevuur te verkorten, of om gedane zonden uit te wissen, kon men vroeger ‘aflaten’ kopen. Zelfs de zonden van anderen zouden hiermee uitgewist kunnen worden (!) Een handel die de Rooms-katholieke kerk veel geld opleverde, maar wel over de ruggen van arme gelovigen.

Milieuramp ofzo

Omdat men in deze tijd de Bijbelse Waarheden is kwijtgeraakt, vervalt men tot andere ideeën. Vandaag de dag is de algemene gedachte dat deze wereld blijft voortsukkelen totdat hij vergaat. Het blijft nog een verrassing waardoor de aarde uiteindelijk zal vergaan; door de opwarming van de aarde, door de zon die is opgebrand, of door een giga meteorietinslag, of een atoombom, of ga zo maar door. Dan gaat iedereen dood, en komt de ene mens in de Hemel, en de andere in de hel. Toen ik nog geen Bijbel las, dacht ik dus dat uiteindelijk iedereen naar de Hemel zou gaan. Dit alles komt niet voor in de Bijbel.

Hel

De Bijbelse gedachte is dat alle mensen die ooit geleefd hebben op aarde, na hun sterven verdwijnen naar de hel, ofwel het dodenrijk. Nu niet meteen schrikken, want het woordje ‘hel’ is een Nederlands woord, en betekent ‘een lage plaats’. Je kunt het gewoon opzoeken in een woordenboek. Hel zit bijvoorbeeld ook in het woord helling; dat is de route naar beneden. Dat is wat hel is. Daar zijn de doden. Hel is in de Statenvertaling de vertaling van het Griekse hades, en het Hebreeuwse sheool. Hades wordt, als het niet in de Bijbel staat, maar in de Griekse literatuur, met onderwereld vertaald. De Statenvertaling gebruikt het woord dodenrijk, hel, afgrond, put, of graf. Dus; dodenrijk is hel, is hades, is sheool, is onderwereld. Hemel is boven, en hel is beneden.

Onderscheid in het dodenrijk

Lukas 16
19 En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad, levende allen dag vrolijk en prachtig.
20 En er was een zeker bedelaar, met name Lazarus, welke lag voor zijn poort vol zweren;
21 En begeerde verzadigd te worden van de kruimkens, die van de tafel des rijken vielen; maar ook de honden kwamen en lekten zijn zweren.
22 En het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de engelen gedragen werd in den schoot van Abraham.
23 En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel (= dodenrijk) zijn ogen ophief, zijnde in de pijn, zag hij Abraham van verre, en Lazarus in zijn schoot (= paradijs; de goede kant van het dodenrijk).
24 En hij riep en zeide: Vader Abraham, ontferm u mijner, en zend Lazarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijde smarten in deze vlam.
25 Maar Abraham zeide: Kind, gedenk, dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en Lazarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten.
26 En boven dit alles, tussen ons en ulieden is een grote klove gevestigd, zodat degenen, die van hier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, van daar tot ons overkomen.

Kruispunt

Het ‘kruispunt’ in het dodenrijk, uit de Grieks literaire klassiekers, is ook wat er in de Bijbel staat. We vinden dit terug in de geschiedenis van Lazarus. De arme Lazarus kwam terecht in de ‘schoot van Abraham’. Hij had het er zelfs goed. Die rijke man kwam in een plaats van pijniging terecht. Er is dus in elk geval onderscheid in het dodenrijk. Die twee verschillende gebieden, allebei in hades, in de hel, zijn voor elkaar onbereikbaar. Er is een kloof tussen beiden. Het ziet er natuurlijk niet letterlijk zo uit in het dodenrijk, we praten immers over een geestelijke wereld. Het is de Bijbelse voorstelling van deze dingen, want hoe kun je anders geestelijke zaken uitleggen!?

Wachtkamer

2 Petrus 2
4 Want indien God de engelen, die gezondigd hebben (= ongelovig zijn), niet gespaard heeft, maar, die in de hel geworpen hebbende, overgegeven heeft aan de ketenen der duisternis, om tot het oordeel bewaard te worden;

De hel, het dodenrijk, is de plaats waar dus álle doden heen gaan. Dit is de Bijbelse gedachte. Het verschil met de Griekse filosofie, en andere volken, is dat de Bijbel ons leert dat het dodenrijk geen definitieve plaats is van de overleden mensen. Het is niet de plaats van het eeuwig oordeel, dat komt pas later. Het is eerder een soort wachtkamer. De Roomsen noemen het ook wel ‘het voorgeborchte’.

Paradijs

Naar Bijbelse maatstaven bevinden alle Oudtestamentische gelovigen, en ongelovigen zich in de hel, in deze wachtkamer. Volgens eeuwenoude Joodse traditie wordt de goede kant van het dodenrijk, het paradijs genoemd. Ook in de Bijbel is dit het geval. Paradijs komt van het Hebreeuwse ‘pardes’ en betekent ‘een plechtig aangelegde hof, danwel tuin’. Paradijs schrijf je dan ook niet met een hoofdletter, zoals de vertalers in Lukas 23 wél hebben gedaan. Hier in Lukas wordt absoluut niet de Hemel bedoeld.

Lukas 23
42 En hij (= de gekruisigde misdadiger naast het kruis van de Heere Jezus) zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.
43 En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden (Goede Vrijdag) zult gij met Mij in het Paradijs paradijs zijn.

Een kijkje in de Hemel voor Paulus

2 Korinthe 12
2 Ik ken een mens in Christus, voor veertien jaren (of het geschied zij in het lichaam, weet ik niet, of buiten het lichaam, weet ik niet, God weet het), dat de zodanige opgetrokken is geweest tot in den derden hemel; (paradijs)
3 En ik ken een zodanig mens (of het in het lichaam, of buiten het lichaam geschied zij, weet ik niet, God weet het),
4 Dat hij opgetrokken is geweest in het paradijs (paradise = koninklijke tuin), en gehoord heeft onuitsprekelijke woorden, die het een mens niet geoorloofd is te spreken.
5 Van den zodanige zal ik roemen, doch van mijzelven zal ik niet roemen, dan in mijn zwakheden.

Hetzelfde woord, (pardes) paradise, wordt ook gebruikt in de tweede Korinthebrief. Daar wordt níet het dodenrijk bedoeld, maar de derde Hemel, de Woonplaats van God. ‘De derde Hemel’ uit vers twee, wordt in vers vier ‘het paradijs’ genoemd. Het is níet zo dat bijvoorbeeld de Hof van Eden ineens verplaatst is naar de Hemel 😉 Het woord paradijs betekent gewoon ‘een hof’, ‘een mooie plaats om in te wonen’, ‘iets koninklijks’, ‘een koninklijke tuin’.

Het woord paradijs is slechts een vertaling

Het woord paradijs komt niet voor in de Bijbel, behalve in de vertalingen. De vertalers hebben het afgeleid van het Hebreeuwse woord ‘pardes’. We vinden het terug als aanduiding van de Hemel, en als de goede kant van het dodenrijk. De Hemel is een Koninklijke aangelegenheid, dus dat klopt. De Bijbel vertelt alleen dat het paradijs een goede plaats is om te verblijven. De Bijbel leert ons niet hóe dat er dan uitziet. Het is ook moeilijk om daar een beter beeld van te krijgen, aangezien het ‘geestelijke’ materie betreft.

De Heere Jezus in de hel

Psalm 18
6 Banden der hel (= dodenrijk) omringden mij, strikken des doods bejegenden mij.
7 Als mij bange was, riep ik den HEERE aan, en riep tot mijn God; Hij hoorde mijn stem uit Zijn paleis, en mijn geroep voor Zijn aangezicht kwam in Zijn oren.

Psalm 116
3 De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel (dodenrijk) hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis.
4 Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel.

De Heere Jezus ging op Goede Vrijdag, nadat Hij gestorven was, naar het dodenrijk. Vanuit dit dodenrijk riep Hij de Heere om hulp. Op eerste Paasdag is Hij opgestaan vanuit dit dodenrijk, en onzienlijk opgevaren tot de Vader. Deze heeft Hem, op dezelfde dag, gesteld aan Zijn Rechterhand en Hem alle Macht gegeven.

Opstanding van ongelovigen en gelovigen

Alle mensen, gelovig en ongelovig gaan dus naar het dodenrijk. De Bijbel leert ons bovendien dat er een opstanding is van álle doden. Voor een deel een opstanding ‘ten-leven’, en voor een deel een opstanding ‘ter-dood’ ofwel ‘ter veroordeling’. Dan wordt bepaald wie geschreven staat in ‘het Boek des levens’, zij komen goed terecht. Deze gelovigen gaan naar een nieuwe aarde. Zij gaan niet naar de Hemel.

Johannes 5

Johannes 5
24 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven. (= de Gemeente; gelovigen onder het Nieuwe Verbond der Genade)
25 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden (de oude mens, de natuurlijke mens, het vlees) zullen horen (= geloven) de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven. (de nieuwe mens in Christus; nu al deelnemen aan het nieuwe leven in Christus)
26 Want gelijk de Vader het leven heeft in Zichzelven, alzo heeft Hij ook den Zoon gegeven, het leven te hebben in Zichzelven;
27 En heeft Hem macht gegeven, ook gericht te houden (= te oordelen), omdat Hij des mensen Zoon is.
28 Verwondert u daar niet over, want de ure komt, in dewelke allen, die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen; (= Oudtestamentische overledenen, gelovig én ongelovig)
29 En zullen uitgaan (opstaan; uit het graf komen), die het goede gedaan hebben, tot de opstanding des levens (gelovige Oudtestamentische overledenen), en die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding der verdoemenis. (= veroordeling; betreft ongelovige Oudtestamentische overleden mensen)